Wilhelm Chrobok

Wilhelm Chrobok urodził się 17 grudnia 1899 r. w Szarlocińcu w gminie Świętochłowice. Jego rodzicami byli Augustyn i Florentyna z domu Brychcy. W 1914 r. ukończył Szkołę Powszechną w Szarlocińcu. Naukę kontynuował w Wydziałowej Szkole Handlowej w Królewskiej Hucie, następnie podjął pracę jako górnik. W 1916 r. wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Rok później, w 1917 r., został zmobilizowany do Armii Cesarstwa Niemieckiego, z której został wkrótce reklamowany w celu kontynuacji pracy w kopalni. W 1918 r. ponownie powołano go do służby wojskowej. Obowiązkowi temu nie uczyniłem zadość z powodu wydania mi wskazówek przez P.P.S.

 W czerwcu 1919 roku wstąpiłem do POW (Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska) w Chropaczowie i brałem czynnie udział w I. powstaniu w okolicy Lipin i Chropaczowa. W czasie tym zostałem aresztowany przez grencszchutz i po 20-tu dniach zwolniony z braku dowodów uczestnictwa w powstaniu. Poczem uchodziłem i ukrywałem się w lasach powiatu pszczyńskiego i rybnickiego […]. Po przekroczeniu granicy polskiej przebywał w obozie w Sosnowcu do czasu ogłoszenia amnestii i powrotu na Górny Śląsk.

Podczas II powstania śląskiego brał udział w rozbrojeniu oddziałów niemieckiej policji bezpieczeństwa (SIPO) w Lipinach oraz przy eskortowaniu pojmanych przez powstańców Niemców do Królewskiej Huty. Tutaj zostałem przez bojówki napadnięty i pobity […]. Po czterotygodniowej rekonwalescencji przystąpił do organizowania oddziałów POW GŚl.

W akcji plebiscytowej w 1920 r. uczestniczył w ochranianiu polskich wieców. 15 grudnia 1920 r. Wilhelm Chrobok, jako szeregowy, został przydzielony do Grupy Destrukcyjnej „Wawelberga”. Wnocy z 2 na 3 maja 1921 roku z rozkazu kpt. Puszczyńskiego, oddział destrukcyjny w okolicach Popieloewa minował i wysadzał most kolejowy między St. Popielowem, a Karlsmarktem, […]. Oddział liczył 5 osób, w tym Wilhelm Chrobok, który mimo patroli francuskich i Policji Plebiscytowej – pilnującej granicy oraz kolejarzy niemieckich, podczas marszu od tajnych magazynów do mostu i minowania mostu, zachowywał się wzorowo pod każdym względem. Przytomnie spełniał wszystkie rozkazy – relacjonował dowódca oddziału Stanisław Pelc. Po wysadzeniu mostu, podczas przedostawania się do własnych oddziałów, Wilhelm Chrobok wraz z dwoma współtowarzyszami zaatakowany został przez oddziały niemieckie, które musiały się wycofać z wielkimi stratami. Następnie przydzielony został do Podgrupy „Północ” Grupy Destrukcyjnej „Wawelberga”, gdzie służył do chwili zakończenia III powstania śląskiego.

Za swoje zasługi Wilhelm Chrobok, został odznaczony Krzyżem Srebrnym V klasy Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi kl. I, Gwiazdą Górnośląska i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921.

W 1921 r. Wilhelm Chrobok na krótko wstąpił do Policji Województwa Śląskiego. Od stycznia 1922 r. do października 1927 r. pełnił służbę w Komisariacie Straży Celnej w Rudzie. Od listopada 1927 r. do marca 1928 r. był bezrobotny. W kolejnych latach pełnił funkcję Sekretarza Zarządu Powiatowego Związku Powstańców Śląskich na powiat lubliniecki, następnie pracował jako buchalter w Hurtowni Tytoniu w Lublińcu.

W 1927 r. zawarł związek małżeński z Jadwigą primo voto Maleska, z którą miał dwie córki: Wandę (ur. 1927 r.) i Zofię (ur. 1929 r.).

W lipcu 1939 r. organizował Ochotnicze Oddziały Powstańcze. Po wybuchu II wojny światowej w obawie przed niemieckimi represjami opuścił Górny Śląsk, jednak na początku października powrócił by zająć się rodziną. Zadenuncjowany przez sąsiadów został natychmiast aresztowany i osadzony w Lublińcu. Od 6 sierpnia 1940 r. był przetrzymywany w niemieckim KL Dachau. Tam zmarł 2 stycznia 1941 r.