Konstanty Wolny urodził się 5 kwietnia 1877 r. w Bujakowie, w rodzinie kowala Wawrzyńca i Ludwiny z domu Jarczyk. Po śmierci matki rodzina przeniosła się do Zawodzia (obecnie dzielnicy Katowic). W Katowicach K. Wolny ukończył szkołę powszechną, a następnie średnią. W 1898 r. rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Niebawem jednak zmienił kierunek, wybierając prawo. Podczas studiów, wraz z m.in. Wojciechem Korfantym, działał w Towarzystwie Akademików Górnoślązaków, którego działalność została zakazana w 1899 r. W 1901 r., po zaliczeniu egzaminu państwowego, otworzył w Gliwicach praktykę prawniczą. Angażował się w działalność społeczno-polityczną – początkowo w Polskim Towarzystwie Demokratycznym, a następnie w Stronnictwie Polskim na Śląsku, którego był współzałożycielem, wraz z W. Korfantym. W kolejnych latach związał się z chrześcijańską demokracją. Po wybuchu I wojny światowej został prewencyjnie zatrzymany i osadzony przez władze pruskie w twierdzy w Nysie. Po zwolnieniu został wcielony do Armii Cesarstwa Niemieckiego, w której służył do 1918 r.
Po zakończeniu I wojny światowej osiadł w Bytomiu, gdzie rozpoczął działalność w Naczelnej Radzie Ludowej, przeniesionej po I powstaniu śląskim do Sosnowca. Po utworzeniu Polskiego Komisariatu Plebiscytowego (PKPleb.) został jednym z zastępców komisarza Sekretariatu Plebiscytowego W. Korfantego (obok Józefa Rymera i Józefa Biniszkiewicza). Pełnił również funkcję kierownika działu prawnego. W maju 1920 r. w ramach PKPleb. W. Korfanty utworzył Komisję Samorządową, której przewodnictwo objął K. Wolny. Jej celem było przygotowanie projektu statutu organicznego dla przyszłego województwa śląskiego. Po sporządzeniu tekstu jednolitego, uwzględniającego projekt posła Józefa Buzka, statut organiczny został zatwierdzony przez Sejm RP 15 lipca 1920 r. Za swoje starania na rzecz zespolenia Górnego Śląska z Polską K. Wolny został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Niepodległości.
W maju 1922 r. K. Wolny zamieszkał w Katowicach i otworzył kancelarię prawną. Pełnił także funkcję przewodniczącego Izby Adwokackiej w Katowicach. We wrześniu tego samego roku został posłem Sejmu Śląskiego z listy Chrześcijańskiego Zjednoczenia Ludowego, a następnie wybrany jego marszałkiem. […] Pomimo różnic politycznych i wyznaniowych, pomimo, że nie chcemy sięgać po obcą własność wszyscy Polacy Województwa śląskiego odczuwają w głębi swych serc obowiązek obrony granic zagwarantowanych traktatami. Jesteśmy gotowi na każdy zew szafarza naszej krwi i naszego mienia, Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej stanąć w obronie tej drogo wywalczonej wolności. Za najważniejszy zaś obowiązek uważamy w tych samych zasadach wychować nasze dzieci. Kończę słowami „Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej cześć i hołd!” – z przemówienia K. Wolnego podczas sesji Sejmu Śląskiego z okazji 10. rocznicy wybuchu III powstania śląskiego. Funkcję marszałka K. Wolny pełnił nieprzerwanie przez trzy kadencje aż do 1935 r., kiedy całkowicie wycofał się ze świata polityki, oddając się pracy notariusza.
Po wybuchu wojny obronnej, z obawy przed prześladowaniami ze strony Niemców (jego nazwisko widniało „Sonderfahndungsbuch Polen” – „Specjalnej księdze Polaków ściganych listem gończym”, będącej faktycznie spisem wrogów III Rzeszy) wraz z dziećmi udał się do Lwowa. Tam zapadł na chorobę serca i, pomimo opieki swego krewnego dr Henryka Jarczyka, jego stan ulegał stopniowemu pogorszeniu. Żegnając się z opuszczającymi Lwów dziećmi powiedział córce Helenie: Idźcie z Bogiem – nigdy w lewo, nigdy w prawo – zawsze prosto. Konstanty Wolny zmarł we Lwowie 9 listopada 1940 r.